Kategoria: Kultura i obyczaj
KULTURA POPULARNA
W przeciwieństwie do innych typów kultur kultura popularna — cały styl życia z ukształtowanymi odrębnymi wzorami odczuwania, myślenia, wierzenia i postępowania — stała się możliwa i w rezultacie nieunikniona w wyniku produkcji masowej. Dopóki nie pojmiemy w pełni wymagań i skutków uprzemysłowienia, kultura popularna pozostanie dla nas niezrozumiała *.W ciągu ubiegłych dwóch stuleci maszyny i specjalizacja ogromnie wzmogły produktywność gospodarki — ilość dóbr produkowanych na roboczogo- dzinę — w Europie i w Ameryce. Proces ten zaszedł najdalej w Ameryce, gdzie też kultura popularna najbardziej się rozwinęła. Choć wzbogacenie doprowadziło do wielkiego przyrostu ludności, produkcja na osobę wzrosła zdumiewająco i dalej wzrasta.
MATERIALNA KORZYŚĆ
Każdy skorzystał materialnie, ale głównie skorzystali biedni. Ich dochód wzrósł najbardziej. Zresztą, gdyby nawet w wyniku tego procesu nie zmniejszył się rozziew między dochodem biednych i bogatych, i tak rozdział powiększonego dochodu narodowego według nie zmienionych proporcji powiększyłby przede wszystkim stan posiadania biednych. Jeżeli dochód tak biednego, jak i bogatego wzrasta o 50%, wówczas stan posiadania biednego znacznie bardziej się powiększa. Nasz progresywny system podatkowy — który niżej opodatkowuje wzrost dochodu biednych niż wzrost dochodu bogatych — opiera się całkowicie na tym (z grubsza) prawidłowym punkcie widzenia.Produkcja masowa, tak samo jak wzrost ich dochodu, wzmogła wpływy biednych. Już samo zatwierdzenie progresywnego systemu podatkowego wymownie świadczy o powiększeniu się politycznych wpływów grup społecznych o niższym dochodzie.
O WIELE WIĘCEJ
Skoro o tyle więcej się produkuje w krótszym czasie, więcej pozostaje czasu wolnego od pracy zarobkowej. Przy pracy spędza się mniej niż dawniej godzin dziennie i mniej dni tygodniowo. Czas pracy skurczył się w skali całego ludzkiego życia. Ludzie żyją dłużej, ale później zaczynają pracować i wcześniej pracować przestają. Z tego także, prawdopodobnie, najbardziej skorzystali biedni — czas pracy bogatych prawie się nie zmniejszył. Istotnie, po części z powodu podatku spadkowego, po części z powodu utraty prestiżu, warstwa niepracująca, niegdyś patronująca wyższej kulturze, skurczyła się jako osobna grupa. Na ogół, choć ubóstwo materialne jest mniejsze, zmiany światopoglądowe sprawiły, że procent ludzi pracujących dla zarobku wzrasta wraz z doskonaleniem się techniki.
ZWIĘKSZONA PRODUKTYWNOŚĆ
Zwiększona produktywność, która przyniosła te owoce, zmniejszyła także wysiłek fizyczny wydatkowany w tym skróconym czasie pracy. Powiększyła się jednak monotonia pracy. Na skutek mechanizacji i specjalizacji praca wielu ludzi uległa standaryzacji i stała się mniej urozmaicona. Jej przebieg i rytm jest niezmiennie ustalany przez maszyny, dla ludzkiej inteligencji albo inicjatywy i dla czynności spontanicznych pozostał niewielki margines. Organizacja produkcji taśmowej, obsługująca maszyny i przez maszyny obsługiwana, zależna jest od aparatu biurokratycznego i wymaga od każdego robotnika tylko drobnych, w nieskończoność powtarzanych czynności. Monotonię tę czyni bardziej posępną rozległy proces produkcji, który osłabia więź poszczególnych robotników z produktem końcowym i, zaiste, z produkcją jako procesem mającym jakiś sens.
Loading ...
